Μήπως είναι το ιταλικό αίμα που ρέει στις φελέβες μου ρε πιδίμ; (οκ οκ.. την διασθάνομαι την μούτζα να καταφθάνει ;Ρ)
Πρώτη προσπάθεια για σπιτική πίτσα και μπορώ να πώ πως τα πήγα οκ :))
Σίγουρα χρειάζεται βελτίωση όπως σε σημεία ζυμώματος και γέμισης.
Εξηγώ.
Η καλή η πίτσα είναι η λεπτή.
Το παρατήρησα και προ λίγου καιρού στας Βενέτσιας.Λεπτή ζύμη με ότι μπιχλιμπίδια έκανες όρεξη που για μένα προσωπικά οι πιο απλές είναι και οι πιο γαμηστερές(βλ. μαργαρίτα).
Εζύμωσα λοιπόν το μιγματάκι μου προσθαίτοντας αλεύριον όπου έβλεπα ότι κολλούσε ακόμα.
Έπειτα τρύπωσα μια στα γρήγορα για να πάρω τον πλάστη απο την κουζίν της νόνας μου.
Εδώ σημείωση.Απουσία πλάστη = Autovasanisma ( oh,νιέ!)
Βλακεία νουμερό 1 de moi : στην πρώτη έφτιαξα πολύ λεπτή τη ζύμη(thing να το έχω in mind next time).
Βλακεία νουμερό 2 που συνεπάγεται της 1ης : ριψοκύνδινη μετακίνηση της πίτσας στο ταψί...πράγμα που σημαίνει ότι την ανοίγουμε πάνω στο ταψι εο!(εγώ τουλάχιστον που είμαι ολίγον ζωάκι γκέχ)
Βλακεία νουμερό 3 : όταν είσαι λαίμαργος καίς άνετα χέρια και χείλη σου :F
πονάω αλλά πληρώνεις τις μαλακίες σου για να μάθεις :D
